Gevolg => Oorzaak

De cliënten die bij mij aankloppen zitten niet lekker in hun vel. Ze voelen zich psychisch belemmerd en zijn gefrustreerd. Vaak zijn dat gevolgen van gedragspatronen die maken dat je moeite hebt om je staande te houden. Patronen die je gewend bent.

Zo ook deze moeder. Enkele maanden geleden viel ze uit met burn-out klachten. Ze vond dat ze kortaf was naar haar omgeving. Ze wilde aan verwachtingen van anderen voldoen, terwijl ze zelf ook controle op alles en iedereen wilde houden. Zeker nu de kinderen thuis zijn en ze vanuit huis haar werk moet doen. Ze maakte plannen in haar hoofd met alles wat ze die week wilde doen. Maar in plaats daarvan was ze steeds voor iedereen brandjes aan het blussen: huiswerk van de kinderen, die belangrijke vraag van een collega en dan de druk van de mailbox. En whatsapp en social media niet te vergeten.

Prikkels, prikkels en nog eens prikkels. De prikkels die deze moeder juist zo vermoeiden kwamen nu dubbel zo hard bij haar binnen. Ze verlangde naar rust en overzicht. In plaats daarvan kreeg ze nog meer prikkels.

In gesprek met haar bleek dat ze steeds voor de ander aan het denken was en de verantwoordelijkheid naar zich toe trok. “Ik moet het oplossen. Ja, maar hoe past dat in de agenda van mijn man, want die……”

Wat ze daarin steeds vergat, was haar eigen gevoel en haar eigen behoeften. En al dacht ze dat ze wist waar ze zo naar verlangde, steeds kwam er weer een ander doel of afwijzende gedachte.

Ze kwam tot de ontdekking dat ze veel van zichzelf moet, de lat hoog legt en dat vervolgens ook van haar omgeving verwacht. Frustratie alom. Maar bovenal afkeurende gedachten over zichzelf en negeren wat ze zelf nodig had.

Veel mensen zijn zo gewend om steeds op dezelfde manier te handelen. Daarmee worden de gevolgen alleen maar groter en zwaarder, omdat ze niet weten hoe het eigenlijk anders kan. Door middel van ervaringsgerichte oefeningen, aanraking en gesprek kom je weer in verbinding met jezelf en ook met de ander.

Ik hielp deze moeder door haar eerst in gesprek te laten gaan met haar huisgenoten. Haar kinderen zijn nog jong (9 en 7), maar oud genoeg om via spel en tekeningen met elkaar tot oplossingen te komen. Samen met mij maakte ze planningen van taken waarin er ook bewust ruimte gemaakt was voor ‘eigen’ tijd. Tijd alleen voor haar. Tijd waarin zij kan en doet waar ze op dat moment voelt dat ze daar zin in heeft. Tijd om zelf op te laden.

Bij deze moeder gaf de eerste stap haar al heel veel rust.

Heb jij soms ook het gevoel dat de vaste grond onder je voeten steeds maar wegzakt, verlang je ook naar rust en overzicht in je hoofd?

Neem dan eens vrijblijvend contact op met StevigZacht om te kijken of haptotherapie iets voor jou is.